"เจ้าคือ 'ยา' สินะ ข้าอยากให้เจ้าไปสังหารคนผู้นี้" ชายคนที่หนึ่ง
" 'ยา' หากเจ้าสังหารนังนี่ได้ ข้าจะทุ่มให้เจ้าไม่อั้น!" หญิงสาวคนที่สอง
" 'ยา' คือท่านสินะ ได้เห็นฝีมือท่านมานานวันนี้จึงมีเรื่องอยากจะไหว้วาน...สังหารคนผู้นี้ให้ข้าที!"
.
.
.
และอีกมากมาย บลาๆๆ
'ลู่เมิ่ง(หยกแห่งความฝัน)' ชาติภพนี้ได้ชื่อว่ามือสังหารที่เก่งกาจเป็นอันดับต้นๆ ได้รับฉายา 'ยา (鸦) ' ซึ่งหมายถึง 'อีกา' ทว่าตัวนางใช่คนในตอนนี้เสียที่ไหนเล่า!?
นางซึ่งเติบโตมากับคำว่าชีวิตมีค่ามาที่สุด ใฝ่ฝันว่าจะเป็นหมอที่เก่งกาจในอนาคต...
แม้นี่จะเป็นอนาคตในอีกห้าร้อยปีข้างหน้า แต่ตัวนางตอนนี้เป็นหมอนะ!
"ใครก็ได้บอกพวกที่มาว่าจ้างข้าที! งานข้าคือรักษาไม่ใช่สังหาร!"
"ว่ากันว่าผู้ที่เรียนรู้การฆ่าย่อมเรียนรู้การรักษาด้วยสินะ"
.
.
โว้ย! นี่ก็อีกคน เช่นนั้นในเมื่อนางรักษาได้แล้วก็ต้องเรียนรู้การฆ่าด้วยรึ!?
=======================================
คำเตือน : นิยายเรื่องนี่ไม่อิงใดๆ ทั้งสิ้น เขียนตามใจตัวเองแบบสุดๆ สนองนีดล้วนๆ ดังนั้นภาษามันก็จะไม่ค่อยสมจริงสมจังเท่าไร ง่ายๆ คือเขียนเอามันส์นั่นเองแหละค่ะ!
ช่องทางติดต่อ&ติดตามไรท์นะคะ : เพจฝันสีหมอก
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น